هوشنگ امیرپور
هوشنگ امیرپور در اوایل دهه 1960 میلادی برای ادامه تحصیل به ایتالیا رفت و در جریان شرکت در جنبش دانشجویی به کنفدراسیون جهانی پیوست. او که در آغاز در شهر فلورانس اقامت داشت، به سازماندهی پرداخت و دیری نپائید که سازمان دانشجویان ایرانی در آن شهر را به یکی از واحدهای فعال کنفدراسیون تبدیل ساخت. هوشنگ پس از چندی به اندیشههای مارکسیستی روی آورد و در ادامه همین راه به سازمان انقلابی پیوست. او در فاصله سالهای 1969 تا 1972 سه بار به عضویت هیأت دبیران کنفدراسیون انتخاب شد.
امیرپور در رأس کمیسیونی از اعضای کنفدراسیون، زمینه ی تدوین کتابی را در باره ساواک فراهم آورد که از طرف کنفدراسیون جهانی انتشار یافت. یکی دیگر از اقداماتی که او در آن نقشی با اهمیت ایفا کرد، سازماندهی مبارزات کنفدراسیون در مقابله با جشنهای 2500 ساله شاهنشاهی در ایران بود.
او در سال 1358 به عضویت هیأت اجرائیه سازمان انقلابی و سپس به عضویت رهبری حزب رنجبران ایران انتخاب شد. با حمله ی رژیم جمهوری اسلامی به حزب رنجبران، در سال 1359 مخفی و سرانجام در اسفند 1361 دستگیر و پس از مدتی به جوخهی اعدام سپرده شد.
