اهرابی، غلامحسین

غلامحسین اهرابی

غلامحسین اهرابی در سال 1324 در تهران به دنیا آمد. تحصیلاتش را در دانشگاه تهران در رشته فیزیک به پایان رساند. در مبارزات دانشجویی سال­های دهه 40 شرکت داشت و در جریان اعتصاب دانشگاه­ها و برگزاری مراسم شب هفت جهان پهلوان تختی نقش مهمی بازی کرد. پس از دستگیری عده­ای از فعالین این دوره تصمیم به ترک ایران گرفت. در سال 1352 راهی آلمان و در شهر برلن اقامت گزید. از نخستین روز ورودش به واحد کنفدراسیون شهر برلن پیوست. او که قلبش مثل اکثر جوانان سیاسی آن دوره برای مارکسیسم و آرمان والای زحمتکشان می­تپید، به عنوان مبارزی پیشرو به عضویت سازمان انقلابی درآمد.

با اوجگیری مبارزات مردم در داخل کشور، اهرابی در سال 1356 به ایران بازگشت و مبارزه­اش را همراه مردم ایران ادامه داد. اما پس از مدتی کوتاه توسط سازمان جاسوسی رژیم شاه دستگیر و روانه زندان شد.

اهرابی پس از تشکیل حزب رنجبران در سال 1358 به آن پیوست و از کادرهای برجسته حزب رنجبران شد.

حسین هرگز علم دانشگاهی خود را به رخ مردم نمی­کشید و خود را سرباز زحمتکشان می­خواند. شاید به جز تعداد انگشت­شماری از دوستان نزدیکش، کس دیگری نمی­دانست که او فارغ­التحصیل رشته فیزیک دانشگاه تهران است.

غلامحسین اهرابی در سال 1362 دستگیر شد. مقاومت­های او خشم شکنجه­گران را برانگیخت و از این رو او را روزهای متوالی از پا آویزان کردند و ناخن­های دست و پایش را کشیدند. حسین را سرانجام در سحرگاه 22 خرداد 1363 در دانشگاه علوم تربیتی مشهد، در خیابان کوه­سنگی که به زندان تبدیل شده بود، به دار آویختند.