محمود بزرگمهر
محمود بزرگمهر در اواسط دهه 1960 میلادی به خارج از کشور آمد و در فرانسه به تحصیل پرداخت. او در پاریس به مبارزات جنبش دانشجویی روی آورد و عضو کنفدراسیون شد. در کنگره نهم کنفدراسیون که در دیماه 1347 (ژانویه 1969) در شهر کلن آلمان تشکیل شد، به عضویت هیأت دبیران این سازمان انتخاب شد.
در آن سالها رشد جنبشهای ترقیخواهانه در سراسر کشورهای سه قاره به خصوص جنگ ویتنام، حجم کار هیأت دبیران کنفدراسیون را نیز افزایش داد. محمود که دبیر دفاعی کنفدراسیون بود، در برگزاری تظاهرات و اعتصابات کنفدراسیون در دفاع از مبارزات خلق ویتنام نقش ویژهای داشت.
در انتخابات بعدی هیأت دبیران، محمود به عنوان دبیر امور بینالمللی کنفدراسیون برگزیده شد و با کوششهای فراوانی که در راه حمایت از مردم فلسطین و افشاء رژیم اشغالگر اسرائیل آغاز کرد، حساسیت دانشجویان ایرانی و نیروهای مترقی و لیبرال خارجی را نسبت به مبارزات خلق فلسطین برانگیخت.
محمود در جریان اختلافات درون سازمان انقلابی که سرانجام به انشعاب انجامید، به گروه کادرها پیوست و از این پس فعالیتهای خود را علاوه بر کنفدراسیون در گروه تازهای به نام "سازمان اتحاد مبارزه برای ایجاد طبقه کارگر" ادامه داد. ارگان تئوریک این سازمان، مسائل انقلاب و سوسیالیسم نام داشت. اغلب مقالات این نشریه یا اثر محمود بود یا به کمک او نوشته شده بود.
بزرگمهر به موسیقی کلاسیک علاقه داشت و اغلب وقت آزاد خود را به سینما و موسیقی اختصاص میداد. در عین حال عکاس ماهری هم بود. او برای گذراندن زندگی به کار ترجمه میپرداخت.
محمود در آستانه انقلاب 57 به ایران بازگشت و در تأسیس حزب رنجبران نقش مهمی بازی کرد.محموددر کنگره اول حزب 5 دیماه 1358 به عضویت دفتر سیاسی این حزب انتخاب شد. در حملات رژیم به سازمانها و احزاب، در یک روز نزدیک به بیست نفر از اعضاء، کادرها و رهبران حزب رنجبران، از جمله محمود دستگیر شدند.و در بیست و ششم تیرماه 1363 به دست عمال رژیم اسلامی به جوخه اعدام سپرده شد.