تمبرچی، عباس

عباس تمبرچی

عباس تمبرچی در سال 1318 در مشهد در خانواده ­ای متمول به دنیا آمد. او از دبیرستان البرز دیپلم گرفت و سپس از دانشگاه مشهد موفق به دریافت لیسانس در رشته زبان­های خارجی شد. در اوایل سال 1963 برای ادامه تحصیل به سوئیس و سپس به آمریکا رفت. در آمریکا به کنفدراسیون پیوست و در سازمان دانشجویان ایرانی شمال کالیفرنیا به فعالیت پرداخت. او اندکی بعد، در نتیجه مطالعات مارکسیستی به سازمان انقلابی حزب توده ایران پیوست.

عباس در مبارزات علیه جنگ ویتنام فعال بود و به همین خاطر چندین بار به زندان افتاد. اما در اوایل دهه هفتاد به پیروی از مشی سازمان جهت سازماندهی کارگران مهاجر ایرانی در نوار جنوبی خلیج فارس، به شیخ­نشین­های خلیج رفت. عباس پس از سال­ها کارگری در دبی، سرانجام با گذرنامه جعلی، از راه زمینی، از طریق پاکستان مخفیانه به ایران بازگشت.

تمبرچی پس از دستگیری و کشته شدن خسرو صفایی و پرویز واعظ­زاده و سایر رفقای دیگر و ضربه شدیدساواگ (سیروس نهاوندی) به سازمان انقلابی در سال 1355، به خاطر. توجه عمیق و وسواس شدید او به اصول پنهان­کاری باعث می­شود که جان سالم بدر برد و به سارمان دهی مبارزاتی ادامه دهد.

عباس هنگام تشکیل حزب رنجبران به عضویت کمیته مرکزی درآمد و به عنوان مسئول خراسان برگزیده شد.

در جریان حمله رژیم جمهوری اسلامی به حزب رنجبران، عباس تمبرچی به اجبار مخفی شد. در بهار 1363، پیش از دستگیری (خرداد 1363- که بعد از مدت کوتاهی به جان باختنش انجامید) در نامه­ای کوتاهی نوشت .

در ایام اسارت نیز همچون سایر مواقع دیگر وفاداری و پایبندی به اصول، جزء لاینفک خوشبختی و سعادت واقعی است.