خسرو صفائى
خسرو صفائى در سال ١٣١٤ در يك خانواده متوسط در سمنان به دنيا آمد. پانزده ساله بود كه به سازمان جوانان حزب توده پيوست و به زودی به یکى از كادرهاى برجسته آن تشكيلات بدل شد.
خسرو با تشديد ديكتاتورى در سال ١٣٣٧ براى ادامه تحصيل به ايتاليا رفت و در دانشگاه معمارى ثبت نام نمود. ورود او به ايتاليا، مقارن با زمانى بود كه كنفدراسيون دانشجويان ايرانى مراحل تكوين اوليه خود را مىگذراند و صفائى خیلی زود به يكى از عناصر فعال کنفدراسیون تبديل شد و به عضويت در رهبرى فدراسيون دانشجويان ايرانى در ايتاليا در آمد.
خسرو يكى از پيشگامان و بنیانگذاران سازمان انقلابى بود. صفائى مدت زمانى براى سازماندهى و ارتباط با كارگران ايرانى در شیخ نشینهای خليج فارس به آنجا رفت و در ميان كارگران ايرانى زندگى كرد و حاصل كارش بسيج تعدادى از كارگران به سازمانش بود.
خسرو سرانجام در سال ١٣٥٢ براى ادامه مبارزه عازم ايران شد. او در ١٤ ارديبهشت ١٣٥٥ دستگير و در زير شكنجه كشته شد. يكى از دوستان نزديك خسرو میگويد: "خصوصيت خسرو اين بود كه درجدىترين وقايع هيچوقت جوانب شوخى و يادآورى جنبه هاى طنزآميز مسائل روزمره زندگى را فراموش نمىكرد. او قادر بود كه در بدترين اوضاع ...... لطيفههايى در مورد رفتار خود و ديگران پيدا كند و با بيانشان اضطراب همگى را كاهش دهد ....... ما مرگ را درخود پرورش داده بوديم ولى او زندگى را و اين عالیترين خصوصیت او بود".
