فرزاد، فرامرز

فرامرز فرزاد

در دوره رژيم شاه، از فعالين كنفدراسيون احياء در آمريكا بود. فرامرز پس از بازگشت به ايران، در جريان مبارزات انقلابی توده­ای فعالانه شركت جست. او از اعضای برجسته اتحاديه كمونيست­های ايران، معاون نظامی گروه قاسم، فرمانده گروه عملياتی بسيج بود. مدتی در تيم تبليغات و محلات همراه با سهيل سهيلی فعاليت نمود. مدتی در جبهه آبادان بسر برد. دانش و قابليت­های نظامی خود را بالا برد. فرامرز، در دوره اول در جنگل مسئوليت آموزش نظامی رفقا را بر عهده گرفت. كار با انواع سلاح­ها بويژه آر پی جی هفت را با جديت به رفقای ديگر آموزش داد. فرامرز كه از ذوق هنری برخوردار بود، همراه با سهيل سهيلی در جنگل گروه كر سازمان داد و نواری از سرودهای انقلابی سربداران تهيه نمود. در جريان درگيری 22 آبان همراه با رفيقی ديگر، يكی از گروه های دشمن را در هم كوبيد. در جريان درگيری «رزكه» زخمی و به شهر منتقل شد. اما پس از مداوا سريعاً به جنگل بازگشت. به دليل قاطعيت و جسارت فوق العاده­اش، كاك اسماعيل وی را به عنوان فرمانده عمليات بسيج و آغازگر كل عمليات در شهر انتخاب كرد. فرامرز در شب نبرد آمل، با شجاعتی وصف­ناپذير رفقای تحت مسئوليت خود را رهبری كرد و پابه پای آنها عليه نيروهای مستقر در بسيج جنگيد. فردا صبح كه اكثريت اعضای گروه وی توسط دشمن محاصره شدند در كنار آنان قرار گرفت. حتا زمانيكه هيچ نور اميدی به چشم نمی­خورد، او تا آخرين دقايق زندگی روحيه انقلابی خود را حفظ كرد و به ديگران روحيه داد و مسئوليت خود را قهرمانانه به پيش برد و سرانجام با ديگر هم­رزمانش به استقبال مرگی حماسی رفت.