مرتضى مهين
مرتضى در سال ١٣٢٠ در تبريز زاده شد. دبستان و دبيرستان را در تبريز به پايان رساند وهمانجا در حركتها و بحثهای سياسى روز فعال شد. درسال ١٩٧٥ براى ادامه تحصيل به تركيه رفت. در دانشگاه استانبول ثبت نام نمود. آن موقع رشد جنبش دانشجوئى شتاب گستردهاى عليه رژيم شاه به خود گرفته بود و دانشجويان را جلب مىنمود. مرتضى نيز در سال ١٩٧٦ جذب كنفدراسيون دانشجويان ايرانى در تركيه (استانبول) شد و فعاليت خود را عليه رژيم شاه شدت بخشيد. او همزمان به طرفداران سازمان انقلابى پيوست. در پى كودتاى نظامی در سال ١٩٧١ در تركيه دانشجويان مترقى ايرانى نيز زير فشار قرار گرفتند تا اينكه حكومت نظامى تصميم گرفت اين دانشجويان را از تركيه اخراج نمايد. مرتضی نيز از تركيه همراه ١١ نفر از همفكرانش از تركيه اخراج و به ايتاليا (پروجا) رفت. مرتضى يكى از اعضای كنفدراسيون بود كه به فرهنگ و ادبيات آذربايجانى نه تنها علاقهمند بود بلكه بدان نيز تسلط كامل داشت. در سال ١٣٧٦ كنفدراسيون تصميم گرفت نشريه آذرىزبان "ستارخان بايراغى" را منتشر نمايد كه مرتضى نيز يكى از قلم زنان اين نشريه بود. همزمان با انقلاب مرتضى هم به ايران رفت و فعاليت خود را در صفوف ستارخان بايراغى ادامه داد. مرتضى در همین ارتباط از طرف جمهورى اسلامى دستگير شد و چند ماهى را در زندان گذراند. او در سال 25 خردادماه 1375 در ايران در گذشت.
